شبه‌جزیره‌ی سکوت و روشنایی

توی این فیلم نه کریستیا عجیبه، نه درایمان، نه همف. همه شون رو می شه درک کرد، می شه تصور کرد، می شه به یاد آورد...
توی این فیلم، عجیب ویسلر ه. مامور HGW XX/7.
فکر می کنم که چی تونست مامور هاگ و بیست و هفت رو، از چیزی که اول فیلم بود تبدیل کنه به چیزی که آخرش بود... چی تونست؟
فکر می کنم که چه چیزی ازش عبور کرد که اون کارها رو بکنه... چه چیزی فیلم رو به اینجا کشوند... "زندگی"؟!

انگار باید یه بار دیگه ببینمش. اگه توانش رو داشته باشم!

پ.ن: 
اولریش موئه... 
هوف!